11 Ekim 2012 Perşembe

COCUK OLMAK!




İstanbul' da bahcesiz evde, demirler arkasinda cocuk olmak❓



Sadece bir resim ne cok sey anlatir, kelimelerle dolduramazsin icini, yazdikca degerlenir, degeri arttikca icine girersin, dokunmak, hissetmek, yasamak ve yasatmak olur tum arzun...oyle yapayalniz kalmasin diye, bir can da sen katmak isteyip, baslarsin ona ait olan cumlelerle, sarip sarmalamaya dort bir yanini, ölümsüzlügünü vurgularsin herkeresinde.

Dedim ya resimler herseyi ifade eder bize, bir resmin icinde kaybolmus halde buldum kendimi bugun. Icim kıymık kıymık oldu. Mevzu bahis cocuklar olunca annelik icgudulerim, empatiler, Ates oglum ve farkindaliklar devreye giriyor. Sonra bu cocuklar; hasta cocuklar, fakir cocuklar, zengin cocuklar, sansli cocuklar diye zihnimde kisa bir tura cikiyor. Sonucta hepsi cok degerli,ozel cocuklarda bulusuyor. Ara ara kelimeler bogazimda dugumleniyor, yutkunamiyorum ozgurce. Icimin bir yani alev alev oluyor, adaleti sorguluyor kalple beyin. Kahroluyorum. Keske diyorum, sihirli bir degnek olsa elimde ve masallardaki gibi bir anda guzellestirsem tum olumsuzluklari, ya da onlar birer masal kahramanı olsalar sadece ve oyle kalsalar. Acimasa icleri, olmese iclerindeki cocuksu ruhlar, erkenden ergenlige burunmeseler.

Bir cocuk gordum resimde. Bugday tenli, siyah saclari gozunun onunde serit olusturmus, dudaklar bildigin hokka, gozlere sanki iki iri siyah zeytin kondurulmus, yanaklar hafiften tozlanmis, tirnaklarin ici bir miktar kararmis, cakmak cakmak, bazen urkek, bazen serseri bakisli, ici dışı kıpır kıpır renklerle donatilmis, atom karinca misali, enerji dolu. Almis bir eline gokyuzunu yuvarlayip duruyor demir parmakliklar arkasinda. Gokyuzu, demirden gecmesin diye sıkı sıkı sarmalıyor. Bu sirada iklimler degisiyor, gunler geciyor, yillar oluyor. Fakat cocuk istedigi her mevsimde durdurabiliyor dunyasini. Arada sirada yagmurlar yagiyor, hava karariyor, gokgurultusu, simsekler derken cocuk korkuyor, dunyasi elinde, "kimseler ilismesin, o benim" der bakislariyla koruma kalkani icine aliyor. Geceleri hickiran kalbi, gunduzleri buyuk hayallerle, coskuyla atiyor. Ozgurce dolasiyor. Birgun doktor, bir gun ev hanimi, bir gunavukat ve 1 gun de ogretmen oluyor. Cani ne istiyorsa buyuk bir rahatlikla, aglayan pembe duvarlarinin onunde o kiliga giriyor.

Bir cocuk gordum resimde. Oylesine zengin, oylesine ucsuz bucaksiz bir hayal dunyasi var ki..sadece cok istedim hayallerinin pesinden gitmesini...hayatı saclarından kavramasını, ne olursa olsun, başına ne gelirse gelsin, hiç dibe vurmamasını...sansının, bahtının hep ama hep acık olmasını...


Sevgiyle, sansla

Muge



Bu derin resmi ceken ve benimle paylasan twitter dan @bozavali, yani İsmail' e tesekkuru borc bilirim.


- Posted using BlogPress from my iPad

18 yorum:

  1. merhaba iadeyi ziyarete geldim
    harika bir yazı olmuş
    sevgiler

    YanıtlaSil
  2. Başka çocuklar hakkındaki hislerinize hayran kaldım.Çok güzel ifade etmişsiniz.Keşke keşke bütün çocuklar standart bir yaşam sürselerdi,bu kadar farklılıklar olmasaydı.İnsan anne olunca daha iyi anlıyor.

    YanıtlaSil
  3. Tesekkur ederim yorumlariniza

    Cocuk konu olunca farkindaliklarimiz artiyor, sartli refleks gibi yoneliyoruz ister istemez...gonul ister ki, keske bizim cocuklarimiz gibi sansli dogsa herkesin cocugu:(

    YanıtlaSil
  4. merhaba.sizi ziyarete geldim. sitenizi beğendim.güzel yazılarınız var. çocuk olmak çocukluğunu doyasıya yaşamak herkesin en doğal hakkı bunun için çocuklara fırsat eşitliği tanımak gerekir. yoksa aradaki uçurumları kimse düzeltemez tamir edemez.

    YanıtlaSil
  5. Merhaba canım , Bloğuma gelmişsin vee Hoşgelmişsin... Bende seni ziyarete geldim.. Yazılarını inceledim . ve keyifle takip edeceğim... Ne güzel ifade edip , ne kadar doğru-hassas noktalara parmak basıyorsun... Sevgiler

    YanıtlaSil
  6. Merhaba Nslihancim,

    Blogger annelerde rastladim sitene...tesekkurler guzel yorumun icin. Ben de seni takibe aldim, cok keyifli bir site olmus

    Sevgiler:)

    YanıtlaSil
  7. merhabalar,
    Ben de sizi ziyarete geldim Paylaşımlarınız çok güzel. Minik delikanlıya da bayıldım:))
    sevgilerimle

    YanıtlaSil
  8. MerhabLar

    Tesekkur ederim guzel yorumunuza...sizin miniginiz de cok tatli:)))

    Sevgiler

    YanıtlaSil
  9. Merhaba Müge iadeyi ziyarete geldim okudum beğendim takipteyim canım.sevgiler

    YanıtlaSil
  10. Ah.. be Müge m.
    İçim sızladı.

    Hoşgeldim.
    Hoşgeldin.


    Sulugöz anne Çiğdem

    YanıtlaSil
  11. Cigdemcim cok tesekkur ederim:) hosgeldinn, sefalar getirdin:)

    Ben de yazarken ayni duygularla doluydum

    Sevgiler

    YanıtlaSil
  12. Süpsüper bir yazı olmuş.
    Takibindeyim artık ;)

    YanıtlaSil
  13. merhaba ben 80.takipçin sayfana gelir gelmez duruluk ve fresh lik hissettim..çok güzel yazmışsın..sevgiler

    YanıtlaSil
  14. Cok tesekkur ederim..bu sayfaya pozitif bir enerji yukledim...bu enerji agi yayilsin sizlere gecsin...olumlu bakalim her olaya, farkindaliklarimiz hep artsin:)

    YanıtlaSil
  15. Müge hanim bloguma ziyaretiniz ve gü+zel yorumunuz icin cok tesekkür ederim ama ne oldu anlamadim sizin yorumunuz yayinla tik indan sonra sayfamda görünmedi ama ìyiki izleyicim olmussunuz yoksa hatirlayamazdim,cok tesekkür edeirm,yazi bir harika benimde gözlerim doldu zaten hep icim acir,sevgiler hepinize tüm okuyucularinizla beraber...

    YanıtlaSil
  16. çok güzel ifade etmişsin her birimizin ortak duygularını. anne olup da böyle hissetmemek ne mümkün.

    www.enesesen.com

    YanıtlaSil
  17. Bir terazi kizi hosgeldin..iyi ki geldin..hersey bir rastlanti iste...en yakin zamanda sana ugrayacagim tekrar...


    Elif esen evet bir ortak noktada butun bayanlar bulusuyor cogu zaman...ama anne olunca.., hosgeldinnnn

    Sevgiyle

    YanıtlaSil