Penceremin onu, agaclarin govde gosterilerinin oldugu mekan, kedileri besledigim, arada bir Atese yemek yedirdigim, bulutlarin fotograflarini cektigim, yanliz kaldigim, kalabalik oldugum, uzanip kitap okudugum, turk kahvesi yudumladigim. evimizin en sevdigim cumba kosesi... dolunayli ve bol yagmurlu islak islak bir gece, bugun de baska bir dongu olsun dedim ve kagida yazdigim, hissedip, soyleyemedigim tum olumsuzluklari yakip, disari attim, once kulleri havada dans etti, sonra alevlenen kagit bahceye dustu, yagmurla birlikte topragin mis kokusuna burundu...isik olarak bana gelsin istedim tum yazilanlar...boyut degistirsin, ters donsun, duz gelsin istedim...oldu bile dedim ve tam kitap okuma havasi deyip, genis genis oturdum koltuga derken; atesin suyunu vermek icin odaya yoneldim.
Yataginda suyunu icip, uykusuna devam etmek icin merakli, yorgun ama muhtac gozlerle bana bakarken duygusal anneligim ucusa gecti, sukurlerle icirdim suyunu, hep oyle kalsa, ben hep onun battaniyesinden cikan o poaca ayaklarini opup koklasam, hep aksamlari benimle olsun ve ara ara kalkip uzerini ortsem, hep ayni boyutta kalsak, yer degistirmesek ic sesleriyle dolup tastim, bir yanim sacmalama Muge diyor, kolumdan tutuyor ve odadan cikartiyor, bir yanim zaman gececek sen istesende istemesende diyor...ikisi de bana uymuyor konu Ates olunca...gozlerim doluyor durup dururken, gunler oyle hizli geciyor ki, daha dun yurumedi henuz dedigim oglum, bugun 2 koltuk arasinda mekik dokumaya basladi. Bilmezdim bu kadar yogun yasayacagimi anneligi, bilmezdim pesinde deli divane olacagimi, bilmezdim nefesimi bile ara ara tutmam gerektigini...uyumak icin bana yaslandiginda...
Ilk defa oglum dogdugunda, hic yaslanmak istemedigimi, yasama dort elle sarildigimi ve hatta cilginca ama zamani durdurma arzumu dusunur oldum. "Anneysen ölemezsin!" slogani, icimde saat basi volta atiyor sanki...unutmuyorum, unutturmuyor tiktaklar! Daha cok su ic, daha cok elma ye, sebzeyi arttir, kendini cok yorma, kafana birsey takma, yuru, yoga yap, kendine bak! Mutlu ol...mutlu ol ki yansiman da seni ornek alsin...cok is var..zaman kisitli...zamani yakala, birakma, kacarsa kovala, mutlaka yetis...
Bu siralar hissettigim, minik ama kontrollu kaygilara yerlessem...beynimin minik odaciklarinda ve oracikta ayni yasta, ayni kaygilarla kalsam. Kaygilar buyuyup, icimde cig olmasa omrum boyunca. Buyudukce Ates bocegim, ben de kafada hunilerle dolasmasam...bir karar alsam, interneti, kitaplari bir kenara itsem ve sadece mutlu bir cocuk yetistirsem...olamaz mi..tabii ki olur! Oldu bile
Sevgiler, cicekler ve daima Ates bocekleri:)
Muge
- Posted using BlogPress from my iPad
Sevgili Müge, ne güzel anlatmışsın duygularını, şiir gibi bir yazı tadında, ama en çok sonunu beğendim mutlu bir çocuk yetiştirmek inşallah öyle olur, zaten en önemlisi bu takma kafanı kaygılanma, kalbini, hislerini dinle yeter, sen mutlu oldukça o da mutlu büyüyecektir zaten:)o poğaça ayakları yerim benn:)))
YanıtlaSilsevgiler
Çok güzel anlatmışsın anneliğin sürekli boyut atlayan yoğun duygularını.Senin bebeğin bence daha ana rahmine düştüğü günden itibaren mutluluğu yakalamış bir çocuk.Pozitif olman gerektiği gerçeğinin bu kadar farkında olman seni annelikte üst seviyeye taşımış zaten.Sevmek budur işte:Sevdiklerini mutlu etmek,başka hiçbirşey değil.Bu arada cumbana bayıldım,evinin önündeki ağaçlara bayıldım ve çook özendim,öptük:)
YanıtlaSilsevgili adaşım çok güzel yazmışsın ellerine sağlık annelik öyle bir duygu ki allah herkese nasip etsin evlatalrımızı korusunnn rabbim sevgiler
YanıtlaSilçok güzel yazmışsın..
YanıtlaSilbayramda bizim biyolojik olarak bağımız olmayan fakat çok bilge çok görmüş geçirmiş bir dedemiz var onu ziyarete gittik..şu kelime bana yetti;
"zaman hızla akıyor, çocuklarınız sevmek için elinizi çabuk tutun"
Sanırım çoğu annenin içindekileri dökmüşsün yazıya, harika bir anlatım olmuş.Umarım çok çok mutlu bir çocuk olur poğaça ayakların sahibi:)Muhteşem cumba köşende çok mutlu anlar yaşarsınız:)
YanıtlaSilBucurukveben; haklisin artik kalbimin sesini dinlemeye karar verdim, cok tesekkurler
YanıtlaSilTubanne; pozitif olunca, gelgitlerden kolay siyriliyorum...ne guzel ozetlemissin beni...bizim minicik bir evimiz var ama bu koseye ben de bayiliyorum:) tesekkur ederim
Semi26, adasim, amin diyelim...herkese nasip olsun bu yuce duygu, olmayanlara versin:)
Durununannesi; dedigi cok dogru sevmek icin zaman kisitli...yogun sevgi asilarsak,mutlu bir cocuk yetistirmis olacagiz
Cokoprensinannesi; guzel dileklerin icin tesekkur ederim...yazimi begendigine cok sevindim
Sevgilerr
Çok güzel yazmışsın Mine'cim, duygulandım...Durunun Annesi'nin yazdığı, dedenin sözü de çok duygulandırdı beni : "zaman hızla akıyor, çocuklarınız sevmek için elinizi çabuk tutun"
YanıtlaSilÇok haklı...
iyi ki tanıdım sizi, yazılarınız beni çok etkiledi çok samimi geldi... daha sık görüşmek dileğimle...
YanıtlaSilnot: izleyiciler butonu olsa hemen basmayı istiyordum ama bulamadım...
dilerseniz yayınlamayın, bir detay : ana sayfada izleyiciler görünmüyor, eski yazılarınızı okurken tesadüfen gördüm ve izlemeye başladım, belki bilginiz yoktur diye söylemek istedim.
YanıtlaSilEmreborabebek, kesinlikle cok ozel bir soz ve uygulanilmasi gerekiyor. Tesekkurler cnm
YanıtlaSilAnnekaleminden; iyi ki geldin...hosgeldin..cok mutlu oldum...daha sik gorusecegiz tabii ki...ayni yollardayiz seninle, yazilarini cok begendim...
YanıtlaSilBenimkileri de begenmene cok sevindim...icimden geldigi gibi paylasmaya calisiyorum
Izleyiciler benim sayfamda gozukuyor suan..bir ayar degisikligi de yapmadim, uyarin, ilgin icin tesekkurler
Tekrar hosgeldin
Sevgiyle isikla
E ben tam da o yüzden 40 ımda doğurdum.
YanıtlaSilEhi...
Camekana bayıldım.
Uyanık anne Çiğdem
Evet cigdem anne, belki de en iyisini sen yaptin:) harikasin
YanıtlaSilCumbaya ben de bayiliyorum, vallahi kutucuk evime renk katiyor
Sevgiler:)
oyyy yerim onun minik ayaklarını benn :( bebeklerin en sevdiğim yerleri minik elleri ve ayakları.. hele parmağınızı verdiğinizde bi gayret onu sıkması ne mükemmel bişeydir..
YanıtlaSilSevgili Muge bu kadarmi guzel anlatilir duygular...Anne olmak dunyanin en guzel duygusu..zaman okadar cabuk geciyorki bazen geri denup bakamiyorsun bile hayatin hizindan..Ates simdi yurumeye basladi bakacaksin okul..buyuecek, yetiskin olacak..zaman geciyor..hizla..Anneligin hep mutlu gecsin..yaslar gecsede cocuklarimiz icin hep genciz(yada ben deyim )
YanıtlaSilO minik ayaklardan lutfen benim icinde opun..kaygilar olmasin hep mutluluk olsun..
merhaba,
YanıtlaSilne güzel bir cumbadır öyle,ne güzel,ne keyifli...oarada hep mutlu anlar geçirmenizi dilerim
Mügeciğim cumbana bayıldım. Çok şanslısın. Bir çok insanın evinde görmek istediği bir manzara:) Yine çok şanslısın bir annaesin ve iyi bir anne... Kaygılar çok normal. Önemli olan bunların saplantı haline gelmemesi... Çocuklarımızın bebeklikleri,miniklikleri gerçekten çok güzel ama hep diyorlar ya her yaşın bir güzelliği var. Her güzellik gelişmek ister, büyümek ister. Hayat durağan değil, akıcı. Biz insanlar bazen durağanlaşıyoruz. Yazının sonunda noktayı koymuşsun zaten evet en güzeli anı yaşamak. Doya doya... Güzel yanaklarından öpüyorum seni ve tatlı Ateş'i:)
YanıtlaSilDuygularını, annelik telaşlarını, iç çekişlerini ne kadar güzel dile getirmişsin. Mutlu ve huzurlu bebekler yetiştirmek dileğiyle. Sevgiler..
YanıtlaSilAllah nazardan korusun annelik çok özel bir duygu...Bloğunu izlemeye aldım sevgiler..
YanıtlaSilMervecim, evet eller ve ayaklar bebeklerin en opmelik yerleri diyelim isir isir kokla kokla doyamiyorsun, cok tesekkur:)
YanıtlaSilDostbahcesindenlezzetler, cocuklarimiz icin hep genc olmaliyiz, guzel dileklerin icin cok tesekkur...optum kokladim senin yerine:)
Guzelliklerdunyasi, cok tesekkur ederim mutlu olalim hepimiz...cumbama bayiliyorum ben de:)))
Aytulcum, cok sansliyim ve en onemlisi bunun farkindayim, cok sukur ki...en guzeli mutlu olmak ve yansimam ogluma gecsin:) enerjinin gucunu buradan hissediyorum, hep boyle ol ozel anne..cok tskler guzel yorumuna
Burcu a. ; cok tesekkur ederim guzel yorumuna, cok sevgiler
Hanife; cok sukur diyelim...seni de takipteyim, tesekkur ederim, sevgiler
anneysen ölemezsin ya da her sarılıp kokusunu içine çektiğinde ölümden bu kadar mı korkar insan kuzusunu yalnız yapayalnız bırakmaktan bu hayatta .....
YanıtlaSilhoş ve yalın bir annelik hali yazısı olmuş çok zevk aldım okurken
sevgiler...
Müge'cim ben senin adını bile bile gitmişim Mine yazmışım kusura bakma tatlım :( (Emre Bora yazmış daha doğrusu;) )
YanıtlaSilDuygucum, evet bu korku oyle yuce ve sonsuz bir koruma icgudusunden geliyor....tesekkur ederim degerli yorumuna:)
YanıtlaSilDeryacim, sorun yok canim, ben de yanlis bir suru kelime yaziyorum, su ipad durumundan:) emre borayi opuyorum kocamannn:)
yine yüreğime dokunan bir yazı. kalemine sağlık...
YanıtlaSilsevgiler.
Çok güzel yazmışsın... Çok duygulu ve çok ama çok derinden. Okudum ve gittim kızımı öptüm. :)
YanıtlaSilElifcim cok tesekkur ederim, sevgiler
YanıtlaSilBilgecim, ne iyi yaptin da geldin...kizini ben de sevgiyle kucakliyorum
ağlayacaktım az daha, ne güzel anlatmışsın anneliğin duygusal yanını:)
YanıtlaSilIcimden gelenler kelimelere akti:) cok tesekkur ederim, sevgiler
YanıtlaSilÖyle bir cumban olduğu için ne kadar kıskandım seni bilemezsin. Ben orada ne kitaplar okur, ne kahveler içer, ne hayallere dalardım :)
YanıtlaSilPoğaça ayaklara da bayıldım. Çok güzel yazmışsın ,şanslı bir çocuk olacak oğluşun :)