BAZEN

Bazen sebebini bilmeden içine düşerim bir garip halin. Yere, göğe sığamam böyleyken..sanki icime kelebek girmis...pir pir ucup, sarkilar besteliyor...beklemede kalip..mucizenin gelecegi zaman icin gun sayarim... ve hemen balkonun tum camlarini acar, ruzgari uzerime alir, derin derin nefesler alirim alabildigine...cagiririm..isterim..yogunlasirim.


Benim icin olağan saydığım bu durum, olağan mı tümden bilmiyorum. Tek bana mı has, onu da bilmiyorum. Benim gibi hisseden vardır elbet, yahut öyle umuyorum..iste bu akşam tam da böyle hissediyorum. Ve dahi uzunca bir süredir de boyleyim.. Sebebini bilmediğimi sandığım, geçiştirdikçe katlanarak sirtima yukledigim sifreli hediye paketleri tasir gibiyim...gelen tum olumsuzluklari sanki balon gibi patlatiyorum...belki de oteliyorum...icim ferah..keskesiz..iyikili gunlerde yasiyorum..beni taniyip, butunuyle benden beni kacirmiyorum...uzaklasmasina izin bile vermiyorum...hal boyle olunca...hic ummadigim bir anda bir hediye paketi birakiyor evren kapima...cok sukur diyerek sevinc gozyaslarina tutunuyorum..ve simdi bu gece...hissediyorum ki...ve beni hic yaniltmayan yaradana sukranlarimla birlikte...birkac hafta sonra..kapimda bir hediye paketi bulacagimi icimdeki kelebekler mujdeliyor...

İste oyle birsey..

Cok sukurle, sevgiyle

Muge



- Posted using BlogPress from my iPad