17 Nisan 2013 Çarşamba

ÖZÜR DİLERİM ATEŞ






Anne oldum olalı aynı anda, o kadar fazla yaşantı ve kimliğe büründüm ki, şaşırmamak elde değil. Bölünen her bir parçamdan yeni benler yaratıyorum adeta. Hızlıca akıyorum, gidiyorum gunduz gece avareliğimle...yol aldım acemice! ama bazen iste bazen;

Kontrolden ciktigim...bağlarımın çözüldüğü anlar olmuyor değil...bu belki de bir özür yazısı, belki de vicdan merhemi, bilemiyorum..ama kesinlikle yazmalıyım. Eğer yazmazsam çıldırabilirim. Yazmazsam yüreğime su serpemem. Evdeyiz ateşle yanlızız . 20 aylık oldu neredeyse ve haliyle; meraklı, ateşli, heyecanlı. Oyun oynuyoruz ama oyun isteğinin bir sonu yok. Bedenim dayansa da, psikolojik olarak dur sinyalleri taşıyorum. Ateş şu an herbirşeyi atmayı çok seviyor ve hal böyle olunca bir sevinç nidası olarak, ne varsa fırlatıyor havalandırarak. Yaklaşık saat tutmadım ama uzun soluklu oynadık, oynadık, dık dık derken ateş telefonumu fırlattı, ama bunu daha önce de yapmıştı. Müge !!!! Kahretsindi, ortalığa koymaydı, suç bendeydi, O sadece henüz küçücük oyunbaz bir ateş böceğimdi. O anda geçici bir süre kapsama alanı dışına çıktım. Ateş' e ses tonumu biraz yükselterek "ama yeter artık" dedim. Saniyeler içinde dudaklarını büktü, titretti ve gözlerinden 1 damla yaş süzüldü. Ama ağlamadı, ağlasaydı ne bileyim, ağlasaydı içime bu denli derin bir yara açmaz mıydı? Korktu sanki... Offf çok mu üzüldü ? Etkilendi mi ? Bu satırları yazarken, burnumun direğinin nasıl sızladığını anlatamam. Ateş salonda ve ben salondaki aynada kendime bakıyorum, Ateş yanıma yaklaştı, gideceği tek sığınak bendim... ya benim...benim bu aynadan sonra bakacağım sadece onun yüzüydü! Aynaya bakarken, bildiğim tüm doğruların, okuduğum kitapların, izlediğim programların değerlerine, ederlerine ne olmuştu ?öfkeli yüzüme bakarken korktum kendimden, engel olamadım gözümdeki sicim sicim akıntıya...çok kızdım kendime...Ateş' e baktım yanıma yaklaştı "annem" dedi...dayanamadım, tutamadım kendimi, sarıldım sıkı sıkı, bu utançla yüzüm aynaya bakıyordu, hüngür şakırdım. Yutkunamadım. Nefesim kesildi, sarılırken sadece onun sıcaklığı bana merhem olabilirdi. Gözlerimdeki yaşı hemen sildim, aynaya baktım "Müge sen ne yapıyorsun ? " dedi gözlerim. Ateş elimi tuttu beni odasındaki filine bindirdi.. Anlar mı bilmiyorum ama duygularımı anlar, sözcüklerimi anlamasa bile dedim içten içe, usulca, iç sesime. Bunun telafisi yok, hissettirdim bir kere, yaşattım bu kareyi Ona!

Yaklaştım usulca, yumuşak kadifemsi bir ses tonumla "Ateş çok özür dilerim, bebek olamadım ama anneler de hata yapar" dedim. "Seni çok seviyorum " dedim. Yüzüme baktı " anne bitti" dedi hem de vücut diliyle de ifade etti :)))) "ne bitti " dedim, salona götürdü beni çadırına ve oyuna kaldığımız yerden devam ettik...annelik daima iç sızısı...içimdeki alevleri bir süre söndüremedim. Biraz nefes terapisi, biraz imdat çağrısı, şükürler derken hala aynaya bakarken aklıma geliyor. Gözlerim buğulanıyor, içime düştüğü günden beri, yaram kanıyor, kalbim acıyor...istem dışı, refleks gibi.
Sonra " herşeyi atma" konusu ile ilgili nasıl davranmam gerektiğinin bilgisini aldım. Bin şükür ki, çok şey öğrendim, büyük ders aldım. Söz verdim bir dahası olmayacak diye!!!!


Özür dilerim Ateş böceğim :(

Müge


- Posted using BlogPress from my iPad

41 yorum:

  1. Canım okurken gözlerim doldu. Hepimiz zaman zaman yasiyoruz bunları. ( ki biz çoğu zaman ) Ama seni neyin bu kadar uzdugunu anlıyorum dediğin gibi aglasaydi ya da ne bileyim baska türlü bir tepki verseydi bu denli acitmazdi içini. Cocuklarimiz bir bagirmayla etkilenmezler merak etme biz sevgimizi sonsuz veriyoruz ve onlar bunun farkında. Sen cok iyi bir annesin bunu unutma! !

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sezencim, canım benim evet sen daha tecrübeli annesin artık o aşamalardan geçtin...sonsuz sevgi en önemlisş! Durunu ve seni optum sardım sarmaladım cok tesekkürler bu sıcak yorumun için

      Sil
  2. Canım okurken gözlerim doldu. Hepimiz zaman zaman yasiyoruz bunları. ( ki biz çoğu zaman ) Ama seni neyin bu kadar uzdugunu anlıyorum dediğin gibi aglasaydi ya da ne bileyim baska türlü bir tepki verseydi bu denli acitmazdi içini. Cocuklarimiz bir bagirmayla etkilenmezler merak etme biz sevgimizi sonsuz veriyoruz ve onlar bunun farkında. Sen cok iyi bir annesin bunu unutma! !

    YanıtlaSil
  3. ahhh müge bu annelik her an vicdan muhasebesi galiba insanız nihayetinde dayanamıyoruz benimde sesim yükseldiği zamanlar oluyor o zaman o dudak bükmesi yokmu nefret ediyorum kendimden. bizdede bu aralar atma problemi var televizyonu indiriyordu neredeyse. bazen sabır gösteremiyoruz ama ne yapalım bizde insanız. ateş böceğinle seni çok öpüyorum

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Güzincim, işte o dudak bükmesi içimi eritti:( seni ve rüzgarını çok öpüyorum canım benimmmmm

      Sil
  4. Ahhh işte öyle bir sevgi bu
    benimki 4yaşında artık, birbirimize huylarımıza çok alıştık fakat
    ara ara halaa sesimi yükseltiyorum, onun o ağlamaklı hali, çenesini büzmesi yüreğime otursada bişeyleri anlaması için gerekli...

    sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet canım annelik hep böyle karmakarışık allak bullak ediyor insanı...sizinki artık 2li iletişimle çözülür, ah bir konuşmaya başlasa daha iyi olacak herşey :)

      Sil
  5. Ağlayarak okudum ,burnum sızladı diyebilirim sana.Az önce İpek'le konuştum bana "Benim annem canım annem"şarkısını söyledi ve ben yanında değildim,sarılamadım,öpemedim ona.Çalışan anne olmanın en kötü yönü bu bence ,en güzel anlarında yanında olamıyorum bu yüzden de bazı zamanlar yaramazlık yaptığında kızıyorum.Hiç nedeni olmadan bile bağırdığım olmuştur.

    Offf off yavrumu özledim ben yaaa,İpeğimi özledim,sende benim için Ateşi kocaman öp,kıyamam ben size yaaa

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım burcu, anlıyorum sesini duyup da yanında olamamak ama senınle gurur duyacak eminim! İpek böceğin çok mutlu sizin batuhanla güzel enerjiniz kızınıza öyle güzel yansımış ki, MAŞALLAH
      Bu değerli yorumun için çok teşekkür ederim
      Optum sarıldım kocaman

      Sil
  6. Canım yazıyı okurken ben bile duygulandım gözümden yaş geldi seni o kadar iyi anlıyorum ki biz anneler bazen kendimize hakim olamıyoruz ama çok hata yapıyoruz ama Ateş çim konuyu hemen kapatıp bitti demiş afferim ona ,çocuklar bazen bizden daha iyi düşünüyorlar:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet sonunda biraz mizahsen oldu:))) ben de yazarken ağladım canım benim optum ikinizi de :)

      Sil
  7. ahhhhhh kuzum ya kanatma bu kadar kendini.Bende Lina'ya nadiren sesimi yükselttiğim ki bu genelde migrenimin tuttuğu dönemde oluyor.Aynı senin yaşadığın gibi vicdan muhasebesi yapıp suçluyu buluyorum tabi ki ben...

    Sonuçta onun anlaşılmaya ve daha çok ilgiye ihtiyacı var.

    Sen iyi bir annesin Ateş ileride bunları okuduğu zaman seninle gurur duyacak..

    severim ikinizi..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ateş bunları okuyunca ileride ne düşünecek merak içindeyim:) bu yazımı yazarken bile ağladım...ama iyi ki yazdım
      Canım Merve

      Sil
  8. Mügeciğim,
    Yorulmuşsun belli ki. Sinirlerin yıpranmış anlaşılan biraz. Oluyor böyle anlar bazen. Her zaman hoşgörülü olan taraf biz olamıyoruz. Küçük adamlarımız affediyor bizi. Sarılıyor ve unutuyorlar. Sevgi baki...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet haklısınız, bu değerli yorum için teşekkürler, kim yazdı acaba:)

      Sil
  9. aferin ya ateşe.
    bir sözcük bi hareketle ne çok şey yapmış.
    :)
    üzülme ama olur ki böle şeler hepimiz insanız.
    :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Deeep canım, çok zeki bu Ateş böcüğü beni ters yüz ediyor :))) insanlık halleri oldu bikere :)

      Sil
  10. valla ben anne olmadıgım hatta evli bile olmasıgım halde çok duygulandım okurken :( üzülmeyin lütfen, olur arada böyle ve evlatlar hep unutur :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet fazla yoğun yaşayınca böyle oluyor işte:) çok teşekkür ederim sevgiler

      Sil
  11. canım bende duygulanarak okudum yazını, gözlerim yaşardı. Ama sanmıyorum ki hiç sesini yükseltmediğini söyleyebilen bir insan çıksın. Bazen bizim tahammülsüzlüğüzden, bazen sırf onların güvenliği için bu durum istenmese de yaşanabiliyor maalesef. psikiyatr bir arkadaşım şöyle demişti: bebek dünyayı anne üzerinden algılıyor, anne iyi, isteklerine karşılık verebiliyorsa; iyi anneyi, yetersiz kaldığı ya da sesini yükselttiği durumlarda da diğer anneyi kafasında birleştiriyor ve onu bir bütün olarak algılıyor. Böylece anneyi ve anneye bağlı olarak dünyayı algılıyor. Aslında farkında olmadan ona farklı bir deneyim yaşattın. Hayatı ve insanları iyisi ve kötüsüyle bir bütün olarak algılamayı öğrenmeleri de önemli. Sınırlarını bilmesi de. Sen çok iyi niyetli ve naif bir insansın. Tekrarlanmaz ama tekrarlanırsa da kendini üzmemeni isterim. Zira sen üzüldüğün için böceğin daha çok üzülür. Biz de bazen buna benzer durumlar yaşayabiliyoruz. Sonrası öpüş koklaş oluyor. öpüyorum sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ayçacığım, canım benim dediklerin öyle doğru ki, birbirimizi en iyi biz anlarız, bir de en eski dostlarımdansın! Anne bir rol model veüzüldüğümde ateş de üzülür farkındayım, kontrollü olacağım, daha fazla empati...annelik hep yetersizlik hissi, mükemmeli arama çabası, serzenişi...bakalım rayınaoturacak zamanla :)
      Efeni seni sardım sarmaladım

      Sil
  12. çok duygulu yazmışsın canım çok etkilendim
    hayatımızda bu tarz olaylar yaşayabiliyoruz zaman zaman
    çocuklar çabuk unuturlar,çok üzülme
    sevgilerimle

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Baharım, tecrübe konuşuyor değil mi? Geçtin o yoldan en iyi anlarsın beni sen de! Unuturlar değil mi? O zaman bir oh çekme zamanı :)

      Sil
  13. Mügecim annelik çok ama çok üstün bir mertebe.İnan seni çok iyi anlıyorum tüm anneler gibi.Bizler kendi ruhumuzu,duygularımızı,yorgunluğumuzu,yüklerimizi,isteklerimizi,irademizi yok sayıp,içimize atıp yine bütün yükleri sırtlamaya çalışıyoruz,hal böyle olunca,sadece senin değil,hepimizin başına bunlar geliyor;hem kızmak,bazen sesimizi yükseltmek de hayatın bir parçası,alışkanlık olmadığı sürece.O yüzden bence Ateş bunu çok önemsememiştir,artık üzülme canım:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tubacım, önemsememiştir diye kendimi avutuyorum. Bazen herşey fazla geliyor ve bu tepkiler kontrol dışı yaşanıyor, umarım bir daha bu ağır yükle kalalkalmam...egeyi ve seni çok öpüyorum canım sevgiler

      Sil
  14. Ahh Mügecim nasıl güzel nasıl içten anlatıyorsun öyle.Resmen gözlerim dolarak okudum.Yaşadığımız şeyler hiç kolay değil elimizden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyoruz onlar için. Meraklanma daha fazla üzme canını minik yüreği farketmemiştir bile.
    Benimde başıma buna benzeri geldi günlerce kendime çok kızdım, kendime gelemedim, kolay olmuyor tabiki..Kocaman bir sarılmak herşeyi unutturuyor..Sana ve ateş böceğine kocaman öpücükler canım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım çok teşekkür ederim sözcüklerin içime su serpti! Çok sevgiler öptüm bloguna geleceğim hemen

      Sil
  15. Mugecim yazdiklarini sonuna kadar okuyamadim nedenmi cunku gozlerimden yaslar akmaya basladi ve okumak istemedim.. esim yan taraftan hayirdir ne agliyorsun ne oldu demeye baslamisti..Canim ya ne kadar guzel duygularini Ates cigin huzunlu yuzunu nasil guzel anlatmissin..hic kizmasak hic soylenmesek keske ama oluyor iste ..uzme kendini ..bak gecmis gitmis...inan yaninizda olmak ve ikinizede soyle sarilmak istedim..optum kocaman kocaman ..

    YanıtlaSil
  16. Canımm ya gözlerim doldu oğlumla ilgili bir anım aklıma geldi.O bunu hiçç hatırlamayacak merak etme ... Her anne inan bana yaşıyordur böyle bir anı.Biz robot değiliz, geldi geçti üzme kendini..Ama o koca yürekli Ateş parçasını öp benim için :))))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım benim çok teşekkür ederim bu ferahlatıcı sözlerin için..insan o anda ve bir süre çok kötü hissediyor kendini ben de bir an öyle oldum:( elde değil işte çok ama çok öptüm sevgiler

      Sil
  17. Canım benim güzel yürekli arkadaşım. Seni de ağlattım yanı:) of çok yoğun yaşıyorum elimde değil...sonra böyle yazılar çıkıyor...yaşamam gerrekliymiş dedim ve daha iyiyim , iyiki varsınız
    Yorumlar çok değerli benim için
    Ateşle seni sardık sarmaladım

    YanıtlaSil
  18. Bu annelik nasıl birşey yaaaa.....İŞTE BEN TÜM ANNELERE HAYRANIM....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım Gülşah ben de sana:) çok öptüm sevgiler

      Sil
  19. Ahh canım kıyamam :(Annelik çok farklı bir duygu.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok zor zanaat ve hep iç sızısı:) bunu da yaşayacakmşız çok öptüm

      Sil
  20. Niye senin yazıların bu kadar etkiliyor beni? neden bu kadar hüzünleniyor veya umut doluyorum?
    Öyle içten anlatmışsınki yaşadığın olayı çok duygulandım Mügem :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aslıcım canım benim, kalplerimiz bir, çok teşekkürler

      Sil
  21. Canım gelmiş geçmiş olsun.Sağlıklı mutlu günler dilerim.Sevgiler

    YanıtlaSil
  22. Çok teşekkür ederim musmutlu haftalar diliyorum
    Sevgiler:)

    YanıtlaSil
  23. canım ne çok benzer olaylar ne çok benzer duygular yaşamışız çok canım yanıyor egeye sesimi yükseltiğimde özür diliyorum ama anlıyormu etkileniyor mu acaba soruları içimi kavuruyor ege 3 yaşında ve hala bazı zamanlar oyuncaklarını fırlatıyor ben bu zamanlarda ne yapacağımı hala bilmiyorum ne yapmalıyım bana yardımcı olabilirmisin

    YanıtlaSil
  24. Belirli dönemlerde çocukların bu tarz davranışlarına maruz kalıyoruz. Çok doğal karşılıyorum. Çocuk gelişimi uzmanı değilim. Fakat kendimden örnekle paylaşayım, sana uygun gelirse uygularsın diyeyim:) attığı oyuncağı ona geri vermiyorum...farklı bir oyunla kandırmaya çalışıyorum. Ateş bize vuruyor son 1-2 haftadır. Bunun güzel bir davranış olmadığını sakince söylüyorum. Kızma ve bağırma yok. Kişiliğine asla zarar verici cümleler kullanmıyorum. eğer istediği birşeyi ağlayarak kendini yere atarak istiyorsa, vermiyorum ya da yapmıyorum. Sakinleşince yanıma gel lütfen canım diyorum ve odadan ayrılıyorum ( tabi güvenli bir yerde olduğuna emin olarak) bir süre sonra ağlaması geçiyor ve yanıma gelip öpüyor. Sustun mu hadi ozaman istediğin şeyi yapalım diyorum. ağlayınca elde edemeyeceğini ancak böyle öğrenecektir. Nacizane uyguladıklarım; kaynaklar kitaplar ve annelik hissi diyelim:) kolay gelsin çok sevgiler

    YanıtlaSil