Aslinda aklimda başka seyler vardi yazmak icin...akil, beden, icindeki parmaklar sınır kural tanimiyor...hepsi birbirine bagli calisinca bir bakiyorsun ki parmaklarin dili olmus....bulbul gibi otmeye baslamis.
Hani daha once yazmistim, Ateşle birlikte hayatim degisti diye...bu degisime hergun baska farkindaliklar katiyorum...nasil mi...her sabah uyanip aynaya baktigimda kendimce fazlalasiyorum....ve daha nicesi
Yazmadigim sure zarfinda cok sey oldu...ama akilda kalan derinlerime giden tek olay bir kaybolus...bir vazgecisti...hem de cok abuk bir vazgeciş...hayata tam sıkı sıkı baglanmisken..tam da 25 kilo vermisken...amacina ulasmisken...yani oyle garip ki....kisa sure once sesini duyup, dertlestiginiz biri ansizin farkli bir boyuta geciyor...ilk duydugumda kisa bir sok yasadim...bu dunyada Onunla gorusmek istiyordum..sonrasinda Onun baska bir boyuta gittigini ve orada mutlaka yollarimizin kesisecegini dusundum....cunku "O" gitmeyi secmisti....kendi hur iradesiyle...malesef son yolculuguna ugurlamaya gidemedim....uludagdaydim...ama gokyuzune bakip O' nu ugurladim...Kuzeninin dedigi gibi...Arzu bana da degdi..Hem de oyle bir degdi ki....
Ne denir ki baska...bogazimda dugumlendi sozcukler...
Diger boyutta mutlaka gorusecegiz Arzucum...
Muge
- Posted using BlogPress from my iPad
Şimdi okudum...hepimize değdi, değiyor...
YanıtlaSil