Evde kafamda düşünce baloncuklariyla dolasiyorum...ogluma uyku arkadaşı olsun diye aldığım kurbağalı, dis kasiyicili oyuncak kumaşı, uyku saatlerinde eline veriyorum..ya da yanına koyuyorum, fakat onu kısa sure kullanıyor ve hemen atıyor...belki bununla kolay bir sekilde uykuya gecer ümidiyle deniyorum ama nafile...ates de suanki durum, onunla ben, yani bir butunuz, henuz "biz" iz...iki farkli birey olmanın biraz daha zamani var...
Bizler ic dunyamizdaki duygularla bu dunyada var olmaya calisiyoruz...sevgi ve asklar, mutluluklar, ofke ve huzunler, arzular, yoksunluklar derken buyuyoruz...Zihnimizin her arzuladigini, gercek dunya onumuze sunsaydi, bu durum pek bir masalsi olurdu...iste bu masalsi ortamda büyütüyoruz bebeklerimizi:))) düşünsenize onlar icin ne harika bir dünya! Gerçi bizde o boyuttan gectik:)
Anne olarak, tum benliğimizi, sevgimizi, algılarımızı, büyülü enerjimizi bebeğimize veriyoruz..bebeğimizde bununla birlikte buyuleyici bir algı oluşuyor...bebek ağlar, anne koşar, bebek acıkır, anne doyurur, bebek yine ağlar, anne altını degistirir, Anne cocuğun devamı gibi...bebegimiz bizi -anneyi- kendisinden ayiramiyor...yekvücut gibi algılıyor resmen..yani henuz "ben" lik bu yuzden oluşmuyor....çocuğun gelişimi icin inanın bu sure cok onemli...sevilmenin, kendine guvenin ve istedigini yapabilmenin temel gücü burada yatıyor...bizim duygusal enerjimiz, bebeğimizin en temel besin kaynağı...anne sutunu tamamen ayırıyorum bu noktada...bu da duygusal enerjiyle paralel ilerliyor...iyisen, mutluysan ve stresi kendinden uzaklastiriyorsan ve en onemlisi inanmişsan,kolay bir sekilde emziriyorsun bebegini....bunlarin birinde noksanlik olursa, zorlaniliyor....bu sefer stress devreye giriyor ve hepten bitiyor bu kutsal bağ....onemli olan bebegimizin kitaplarda yazdığı gibi, gunde kac cc sut icti, kac gr gıda yedi secelesini tutmak degil, onemli olan bebegimizden gelen ağlama sinyallerini, dogru algilayip, yorumlayip, hemen eyleme geçmek....hicbir bebeğin aglamasi sebepsiz degil...anne eyleme gectiginde, iste o zaman o büyülü yanılsamayı yaşıyor bebeğimiz..hayatının devamı icin....
Benden bugünlük bu kadar...
Sevgiler, cicekler, ates bocekleri
Muge
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder