Evde saatlerce ayni kelimeleri söyleyip, doneniyoruz günlerdir...ilk kelimeleri duymak bambaşka bir his...sizden bir parcanin sizi hayranlikla seyretmesiyle nirvanaya ulastiginiz boyuta geciyorsunuz...egolar el sıkışıp, tokalasiyor...kalbime minik bembeyaz yumuşacik pamuk parcalari yukleniyor....yumak yumak dolasiyorlar avare avare....havalarda ucusan ışıl ışıl heceler, vurgular deliler gibi yankılanıyor duvarlar arasında...yok yokkk...son gunlerde kendimi tanıyamaz oldum:))bu cok açık ortada.... dede geliyor, baba geliyor, anneanne geliyor, hala geliyor, kuzen vs derken ayni kelimeler ve garip ses tonlamalarimizla evde deliren cildiran bir aileyiz:)
İlk dişler de çıktı...hem de 2 si birden...ağrısız diyemem...bunu ancak minigim bilir...ama yormadan..yorulmadan diyebilirim...
Bazen resimler anlatır herseyi...uzerine birsey yazmak büyüsünü bozacakmış gibi olur...iste oyle bir sey...
Sevgiler, cicekler, ates bocekleri
Muge
- Posted using BlogPress from my iPad
Merhaba. Çok tatlı maaşallah. Beni de kızımın bebekliğine götürdünüz :) Sevgiler..
YanıtlaSilYemi gördüm bu mesajı çok teşekkür edeim sevgiyle ışıkla
SilDeğerli bilgileriniz ışığında bilgileniyoruz, paylaşım için teşekkürler
YanıtlaSil