GÜNEŞİ GÖRDÜM

Çöp adama baglandım yine



İcim icime sigmiyor bazen. Once penceremden suzulen isinlar camdan yansiyor, parkelere, halilara, koltuklara suzuluyor, sonra minik minik atesin oyuncaklarina yuzune, eline dokunuyor. Her bir dokunus, icimizi isitiyor sanki. Atesin o minik ellerinden golgeler olusuyor. Icice geciyor, golgeler isinlar. Evde hasili bir sessizlik, kac dakika surecek bilemem ama herkes kendi dunyasinda yasiyor. Ates yerde edukids kartlarini inceliyor. Bense dalmisim anin en huzur veren isigini yakalamaya.

Boyle zamanlar kisa da surse, o an hayat benim icin dingin bir nehir gibi. Bahcemin en yesilini ruzgar oksar, diger agac arkadaslariyla birbirlerini direncsiz akisa teslim ederler. Kuslarin muhtesem dinletisi, bir persembe senfonisi olur duyularimda. Havada kuş kokusu, aşk kokusu, ağaç kokusu lezzetli aroma oluşturur. Her bir iç çekişimle bu tadı damağımda bırakır. Çeker beni kendine dogru. Sanki bir armağan gibi konuverir omzuma. "Al" der. Bu sıralar tam da buna ihtiyacın var. Hayattan kendine 5 dakikalık zaman çal...kullan ve ne olursa olsun unutma der. Muhtemeldir ki ondan bu dilsizliğim.. bu sacmalamam..ağzımda kelimelerin buyumesi...düğümlenmesi...ansızın yakaladım zamanı. Sonra mor ışıltılı parlak bir kürenin içine yerleştim. gökyüzüne çıktıkca hafifledi bedenim..sanki içime bir kelebek konmuş gibiydi. Gittikçe yükseliyorduk. Elime bulutları alıp, tekrar yerlerine bırakıyordum. Bulutlar ne kadar güzel içiçe kolkola. Huzur yine yeniden beyazda dedi iç ses. Ardından yavas yavaş indik gökyüzünden, içimdeki kelebekler yanımdan geçmeye başladı, rengarenk sıra sıra kelebekler bir gökkuşağı çizdiler karşımda, sıcacıktı kalbim, mor küre koruma altına alındı iyiye güzele aşka ve sonsuz şükürle yere ayak bastım. Gözlerimi açtım, yeterdi bu kadardı, olması gerekendi, ihtiyaçtı, iyi ki olmuştu bin şükürdü.

Ancak herseye ragmen şükredeceklerimin sayısı kat be kat artıyor. Tıpkı çektiğim resimlerde kadraja giren bir elin resmi bozduğunu düşünmem ve ardından aslında o elin bu resmi daha da güzelleştirdiğini farketmem gibi. Arının iğnesiyle balı gibi. Hem yara bandım hem yaram gibi

Sevgiyle ışıkla

Muge





- Posted using BlogPress from my iPad