26 Temmuz 2013 Cuma

İLETKEN RUH HALLERİ - ANNELİK VOLUME 3





Aniden evden çıktım. Kapıyı büyük bir arzuyla çektim. Ne için mi? Kendimle kalabilmek için! Kendime kaçmak için! Hızlı adım yürümeyi özlemişim, sanki telaş telaş, kırık parmağıma dikkat ederek...arkamdan biri geliyormuş beni kovalarmışcasına...yaka paça misali...tamam teşbiğin de bir sınırı var elbette...kaçmak da bir tercih:) özgürlük buymuş diye düşünerek adımlarımı sayarak, sitenin bahçesinden çıktım, arkamda kuş seslerini bıraktım. Öyle güzel sohbet halindeler ki...çiçek kokusu, böcek kokusu, bulut kokusu, güneş kokusu, karınca yuvası, köpek gezdiricisi derken bunlar iyi geldi...arabaya bindim. Resmen kaçmıştım! İnsan hiç oğlundan kaçar mı yahu:) yok yok bu öyle birşey değil! Bu hissettiğim minik bir anne hüznü olsa gerek...yolda bebek arabalı anne çocuk ekiplerine rastladım...tam "keşke" demek üzereyken; iç sesim "Müge iyice saçmaladın" dedi! O anda hızımı arttırdım, müziği açtım! Ortaçgil, Teoman derken kendimden geçmişim..

Kendimi kitapçıda buluverdim. Uzun uzun derince nefesler alarak, kitapları inceledim. Birinden diğerine kondum. Kuşlar gibiydim, öyle hafifledim ki! Klasiklerden başladım, sonra yine çocuk gelişimiyle son buldu. Eee hani çocukla ilgili birşey okumayacaktım...kabul ediyorum bütün yollar Ateşe çıkıyor ama bu kadar da olmamalı! Hani ben yani hani Müge:) diye diye sızlanırken, bugün başka birşey farkettim. Bahanelerimin sonunun olmadığını... bahaneler bitmez. Bahanelerimin arkasına bir yuva kurmuşum, yürüyorum gündüz gece avareliğimle! Daha az değer verir oldum kendime! Oysa hep söylerim zaman çok kısa...kendime çok daha iyi bakmalıyım, eskisinden daha fazla! Hem bedenimi, hem zihnimi itinayla pamukların üzerinde beslemeliyim! Düşündüğümü ivedi bir şekilde uygulamam artık şart oldu! Kendime gelmek adına, delirmemek adına! Nice örneklere sahibim konuyla ilgili...anlatsam masalsı bir roman malzemesi çıkar:) offff herkes böyle hissediyor mu gerçekten ilk çocukta? Bana mı özel bir durum? Neyse

Dün yeni bir kitap aldım Ateş' e. Adı "Benim! Hayır. Benim" . Okurken düşündüm ki ben de öyleyim! Bir cumhuriyet kurmuşum sanki evde! Ateş benim, benim o! Paylaşmam mümkün değil gibi:) Kurallarım benim, evet benim kurallarım, benim hakimiyetim benim benim benim! Eli kolu bacağı her bir yanı benim! Ben yaptırırım, durun siz kontrol bende! Ben doğurdum! Ben taşıdım! Böyle söylenmez. Ateş' e bu şekilde söyleyin! Aman bebek psikolojisi çok mühim. Ben okudum, biliyorum. belki de ben bu şekilde yetiştirilmedim diye, belki de değil...aslında tam anlamıyla bundan ötürü...benim çocukluğumda psikolojik beslenme yerine, beden beslenmesi ve temel bakım ihtiyaçlarını karşılamak daha ön plandaydı! Özgüvenimi de bu sayede sonradan kazananlardanım. Çünkü her işimi mutlaka yapan birileri olurdu. Ateş böceğimi de bu bağlamda ciddi bir koruma kalkanımın içine aldım....Ben ben ben benim o!

Ne olacak bu işin sonu! Şimdi onca yazının altına ben çözeceğim yazsam komik olacak ama gerçekten de öyle olacak. Yazarken kafamın sağ ve sol yanında baloncuklar oluştu birden.

Biraz daha programlı ilerleyeceğim. Kontrol yine ben de olacak
Şikayet etmeyeceğim! Çünkü hepsi benim kişisel tercihim
Kendime zaman ayıracağım gibi Barışla bana da özel zamanlar ayıracağım.
Gerginsem, susarak nefes terapisi yapacağım
Yaşamak istediğim hiçbir şeyi ertelemeyeceğim
Daha sağlıklı besleneceğim( dahası nasıl olacak ama daha daha daha çok :)
Bahanelere sığınmayacağım.
Sonuçta kendime ulaşacağım ve kendimden kaçmayacağım
Kendi kimliğimi koruyacağıma söz veriyorum
Bu sayede ölene kadar annelik rütbesini bana bahşedene şükürle uykuya geçebilirim.

Şimdilik sevgiyle ışıkla

Müge


19 yorum:

  1. Son yazdıklarını kendim için de yineledim mügecim:)
    keyifle okudum
    sevgiyle..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Uygulamak farz oldu canım beğenmene sevindim
      Cok sevgiyle ışıkla

      Sil
  2. MÜGE CİM ÇOK HOŞ BİR YAZI OLMUŞ
    KALEMİNE SAĞLIK.EN ÇOKDA PİSİKOLOJIK BESLENME
    KISMI ÇOK İLGİMİ ÇEKTİ
    EVET BİZİM KARNIMIZI HEP DOYURDULAR AMA KALBİMİZLE HİÇ İLGİLENEN OLMADI GALİBA
    HAYIRLI GÜNLER

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Eskiden ebeveynler bizim kadar bilinçli değildi. Biz de şimdiden sorumluyuz nihayetinde:) mutlu umutlu günler diliyorum

      Sil
  3. Valla canım hangi anne senin yaptıklarını yapmıyor ki?
    Herşeyden önce hep ailemiz geliyor, özelliklede çocuklarımız.Onlar bizim parçamız ve onlar olmadan bence hayat hiç güzel değilmiş.Hep söylediğim gibi Hayat Çocukla Çok Güzel :).Bazen alıp başını gitmek ,saatlerce gezmek istiyorsun belki yapıyorsun ama aklın orda olunca olmuyor yaa ben yapamıyorum doğrusu :) yapamamda kesin

    Sizi kocaman öpüyoruz İpek'le :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım bazen de kendimize zaman ayırmamız gerekli. Şu an sen çalışan bir annesin ve zaten kısıtlı zamanlarda görüyorsun, doğal olarak bırakman çok zor! Vicdan baskın olur :) fakst ben heüz işime dönemediğim ve yine bırakamadığım için dönemediğimden arada kaçmalıyım :)))) bütün gün Ateşleyim ve nefes molasına ihtiyaç duyuyorum:) çalışmaya başlafığımda bu günleri arayacağım! Çok yaman çelişki içindeyiz....

      Sil
  4. Mugecim bayiliyorum senin bu icinden gecen herseyi yazmana sikintilarini sevinclerini huzunlerini sevdiklerini anlatmana..Inan bana Ates senin icin cok onemli ama kendinede zaman ayirmakta gecikme ve Barisla sanada..ah o bidiklar bazen hic caktirmadan seni bir kullaniyorlar ki sen bile sasiriyorsundur(sanirim oyle durumlarin oluyor) ama yinede bebekliginin kiymetini bil..inan buyudukce ahh eski bebeklik gunleri diyeceksin:)) bazen cok ozluyorum oglumun isaret parmagimi ancak kavrayan elinin parmagimda gezidgimiz gunleri..dur konuyu dagitmayim:)) kendine bak guzelcim vakit ayir mumkun oldukca..sevdiceginle ve oglusunla nice uzun yillara nice sevgi dolu gunlere diyorum opuyorum..(bazen gevezeligim tutuyor:)) )

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Başladım molalar vermeye canım:) sen çok daha tecrübelisin elbette Ateş büyüyünce çok arayacağım ayağını öptüğüm günleri, beri yandan doyasıa tadını çıkartmaya çalışıyorum. Bu güzel dileklerin ve tecrübelerinimpaylaştığın için çok çok teşekkür ederim bir tanesin cansın!
      Sevgiler:) sardık sarmaladık seni

      Sil
  5. geçen pazar eşim evdeyken oğlum yanımda olmadan (bu arada ege 3 yaşında) yani 3yıldır ilk kez marketten bir şey almak için evden çıktım arabaya bindim markette işimi halledip öylesine bir iki markete daha girdim gereksiz şeyler aldım hızımı alamayıp kitapçıya girecektim ama evden ararlar diye birden eve döndüm eşim bir market bu kadar uzun sürer mi diye hayıflandı ama ben oğlumdan kaçmıyordum ama kendi kendime kalmaya ihtiyacım vardı sadece bu yüzden senin duygularını çok iyi anlıyorum ege konusunda bütün sorumluğu aldım kaç yıldır hiç kimseye fırsat vermedim hep ben ilgilendim pişman değilim yine yaparım ama arada kendimize de özel zamanlar kaçamaklar gerekiyor

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. En son yazdıklarımı uygulamaya başladım çok iyi gidiyor:)

      Sil
  6. güldürdün valla.
    :)
    böle annelere helikopter anne deniyo, biliyon mu.
    çok ilgili olanlaraa.
    :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aman helikopter anne olmamalıyım ruh sağlığım için :)))))

      Sil
  7. aynı olaylar benzer duygular annelik böyle bir şey galiba seni çok iyi anlıyorum ateş bu arada çok tatlı maaşallah

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Anne ancak annenin halinden anlar. Bu bir gerçek! Geri kalan kişiler sadece konuşmacı:))))

      Sil
  8. Çevremde bir çok kişi böyle. Bir de ilk çocukta mükemmel yetiştirmeliyim diye kendinden çok ödün veriliyor. Hatta dikkat ediyorum 2. çocukta o mükemmelliyetçilik gidiyor, daha rahat oluyor anneler. Arada nefes almak iyidir, güzel kararlar, umarım uygulamada sıkıntı yoktur.

    YanıtlaSil
  9. Sevdacım, uyguladım parikte işe yarıyor:) çok sevgiler çok haklısın:)

    YanıtlaSil